ترانس ایزوله 220 ولت به 110 ولت

ترانسفورماتور ۲۲۰ ولت به ۱۱۰ ولت ایزوله، دستگاهی است که ولتاژ برق متناوب (AC) را از ۲۲۰ ولت به ۱۱۰ ولت کاهش می‌دهد و در عین حال، مدارهای اولیه و ثانویه را از نظر الکتریکی از هم جدا می‌کند. این جداسازی به‌دلیل استفاده از سیم‌پیچ‌های جداگانه در اولیه و ثانویه ایجاد می‌شود و باعث می‌شود که هیچ اتصال فیزیکی مستقیمی بین ورودی و خروجی وجود نداشته باشد.

کاربرد ترانس ۲۲۰ ولت به ۱۱۰ ولت ایزوله

1.حفاظت در برابر برق‌گرفتگی: جداسازی الکتریکی خطر برق‌گرفتگی را کاهش می‌دهد.
2.محافظت از تجهیزات: از دستگاه‌های حساس در برابر نویز و نوسانات ولتاژ محافظت می‌کند.
3.استفاده در تجهیزات پزشکی: در محیط‌های پزشکی که ایمنی بالایی نیاز است، استفاده می‌شود.
4. تطبیق ولتاژ: برای دستگاه‌هایی که با ولتاژ ۱۱۰ ولت کار می‌کنند ولی در مناطق با برق ۲۲۰ ولت استفاده می‌شوند.

تفاوت ترانس ۱۱۰ ولت ایزوله و ترانس ۱۱۰ ولت اتو

1. ساختار داخلی:
– ترانس ایزوله: از دو سیم‌پیچ جداگانه (اولیه و ثانویه) تشکیل شده که از نظر الکتریکی ایزوله هستند.
– ترانس اتو: از یک سیم‌پیچ مشترک استفاده می‌کند که بخشی از آن به عنوان اولیه و بخشی به عنوان ثانویه عمل می‌کند و ایزوله نیست.

2. ایمنی:
– ترانس ایزوله: ایمنی بالاتری دارد و خطر برق‌گرفتگی را کاهش می‌دهد.
– ترانس اتو: ایمنی کمتری دارد و خطر برق‌گرفتگی در آن بیشتر است.

3. کاربرد:
– ترانس ایزوله: در محیط‌های حساس مانند پزشکی و آزمایشگاهی استفاده می‌شود.
– ترانس اتو: معمولاً در مصارف عمومی و غیرحساس استفاده می‌شود.

4. نویز و نوسانات:
– ترانس ایزوله: نویز و نوسانات را بهتر فیلتر می‌کند.
– ترانس اتو: نویز و نوسانات را به خوبی فیلتر نمی‌کند.

5. تفاوت قیمت:
– ترانس ایزوله: معمولاً ترانس ایزوله گران‌تر است چون وزن سیم در این ترانس بیشتر است.

نتیجه‌گیری

ترانسفورماتور ایزوله برای محیط‌های حساس و ایمنی بالا مناسب است، در حالی که ترانس اتو برای مصارف عمومی و کم‌خطرتر استفاده می‌شود. انتخاب بین این دو به نیازهای ایمنی و کاربرد خاص شما بستگی دارد.